Proverbs 8

Rozdział 8

1Czy mądrość nie woła ^a i rozum nie wydaje swego głosu? 2Stoi na szczycie wysokich miejsc, przy drodze, na rozstajach dróg. 3Przy bramach, przy wjeździe do miasta, przy wejściu, u drzwi woła: 4Do was wołam, o mężowie, mój głos kieruję do synów ludzkich. 5Prości, uczcie się rozwagi, a wy, głupi, bądźcie rozumnego serca. 6Słuchajcie, bo będę mówił o rzeczach wzniosłych, a wargi moje otworzą się, aby głosić prawość. 7Moje usta bowiem mówią prawdę ^b, a niegodziwością brzydzą się moje wargi. 8Sprawiedliwe są wszystkie słowa moich ust; nie ma w nich nic fałszywego ani przewrotnego. 9Wszystkie są jasne dla rozumnego i prawe dla tych, którzy znajdują wiedzę. 10Przyjmijcie moje pouczenie zamiast srebra i wiedzę raczej niż wyborne złoto. 11Lepsza bowiem jest mądrość niż perły ^c i żadna rzecz, której pragniesz, nie dorówna jej. 12Ja, mądrość, mieszkam z rozwagą i odkrywam wiedzę roztropności. 13Bojaźń Pana to nienawidzić zła ^d. Ja nienawidzę pychy, wyniosłości, złej drogi i ust przewrotnych. 14Moja jest rada i prawdziwa mądrość, ja jestem roztropnością i moja jest moc. 15Dzięki mnie królowie rządzą i władcy stanowią sprawiedliwość. 16Dzięki mnie panują władcy i dostojnicy, wszyscy sędziowie ziemi. 17Miłuję tych, którzy mnie miłują, a ci, którzy szukają mnie pilnie, znajdą mnie. 18Przy mnie jest bogactwo i chwała, trwałe bogactwo i sprawiedliwość. 19Mój owoc jest lepszy niż złoto, nawet najczystsze złoto, a moje plony lepsze niż wyborne srebro. 20Prowadzę ścieżką sprawiedliwości, pośród ścieżek sądu; 21Aby tym, którzy mnie miłują, dać w dziedzictwo majątek wieczny i napełnić ich skarbce. 22Pan posiadł mnie na początku swej drogi ^e, przed swymi dziełami, przed wszystkimi czasy. 23Przed wiekami zostałam ustanowiona, od początku; zanim powstała ziemia ^f; 24Gdy jeszcze nie było głębin, zostałam zrodzona, kiedy jeszcze nie było źródeł obfitujących w wody. 25Zanim góry zostały założone, nim były pagórki, zostałam zrodzona. 26Gdy jeszcze nie stworzył ziemi ^g ani pól, ani początku prochu okręgu ziemskiego; 27Kiedy przygotowywał niebiosa ^h, byłam tam; gdy odmierzał okrąg nad powierzchnią głębi; 28Gdy w górze utwierdzał obłoki i umacniał źródła głębin; 29Gdy wyznaczał morzu jego granice, by wody nie przekraczały jego rozkazu ⁱ, kiedy ustalał fundamenty ziemi ^j; 30Byłam wtedy przy nim jak wychowanka i byłam jego radością każdego dnia, ciesząc się zawsze przed nim; 31Radując się na okręgu jego ziemi, rozkoszując się synami ludzkimi ^k. 32Teraz więc, synowie, słuchajcie mnie, bo błogosławieni są ci, którzy strzegą moich dróg ^l. 33Słuchajcie pouczeń, nabądźcie mądrości i nie odrzucajcie jej. 34Błogosławiony człowiek ^m, który mnie słucha, czuwając u moich wrót każdego dnia i strzegąc odrzwi moich bram. 35Bo kto mnie znajduje, znajduje życie ⁿ i otrzyma łaskę od Pana ^o. 36Ale kto grzeszy przeciwko mnie, wyrządza krzywdę swojej duszy; wszyscy, którzy mnie nienawidzą, miłują śmierć.